น้องอันนา เดือนที่ 1

วันนี้อันนาอายุครบ 1 เดือนแล้วครับ (2 ตุลาคม 2558) สำหรับพ่อแม่มือใหม่อย่างผม คงไม่มีอะไรยากไปกว่าการเลี้ยงลูกแล้วต้องกล่อมเค้าให้หลับแล้วล่ะครับ เพราะตั้งแต่เกิดมา อันนาจะชอบร้องไห้ก่อนนอนตอนหัวค่ำทุกวันไม่เว้นวันหยุดเลย ตอนแรกๆ ก็ต้องพาไปหาหมอกันกลางดึกเลยทีเดียว แต่พอรถขึ้นทางด่วนเท่านั้น อันนาก็หลับปุ๋ยไปเลย สิ่งที่พบเจออีกอย่างนึงก็คืออันนาเป็นเด็กขี้ร้อน ร้อนง่าย เหงื่อออกง่าย ต้องเปิดแอร์หนาวๆ เลย แต่สำหรับผมก็กลับเค้าจะไม่สบาย ก็ห่อตัว เอาผ้ามาห่ม ปรากฎว่าเค้าก็ร้อนอีก ตื่น แล้วก็ร้องไห้อีกตามเคย ดึกๆ ก็ต้องลุกมาชงนมไม่ให้ขาด ต้องวางแผนล่วงหน้าให้ดี ให้นมเย็นทันเวลา ก่อนขวดก่อนหน้าจะหมด แต่ก็ถือว่าโชคดีที่มีคุณย่าอยู่ ย่าหรือแม่ของผมมาช่วยเลี้ยง ช่วยกล่อมให้เค้านอน ก็อย่างที่บอกไปครับ ก่อนจะนอนทุกคืนเค้าจะร้องไห้ตลอด ต้องอุ้มตลอด ต้องกล่อมให้หลับตอนอุ้มเลย วางไม่ได้ พอหลับแล้วก็ต้องค่อยๆ วางเค้าบนที่นอนช้าๆ อย่างระมัดระวัง บางทีกระดุกกระดิกนิดเดียวเค้าก็ตื่น ร้องไห้อีก ต้องกล่อมกันอีกนานเลย แต่ที่ทำไมทั้งหมดนี้ ทำได้ด้วยความตั้งใจ ยินดี แล้วก็มีความสุขมากครับ คุณพ่อและคุณแม่ยินดีที่จะเลี้ยงหนูอันนาให้ดีที่สุด รักที่สุด ทนุถนอมที่สุด หลงรักครับ 🙂

Read More

วันแรกที่พ่อกับแม่ได้พบอันนา

วันนี้ (2 ก.ย. 2558) เป็นวันแรกที่พ่อกับแม่ได้พบอันนา อันนาได้ออกมาดูโลกแล้วครับ ลูกสาวที่น่าเกลียดน่าชังของพ่อกับแม่ น้ำหนักแรกคลอดตกเกณฑ์ไปนิดนึง ชั่งได้ 2,450 กรัม ครับ แต่หมอตรวจและเช็คแล้วก็ปกติดี ไม่ต้องใส่ตู้อบตัว ภาพแรกที่เห็นเค้า รู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหล ความรู้สึกประมาณว่า นี่ลูกของเราหรอเนี่ย มันช่างมหัศจรรย์เหลือเกินครับ หลังจากหมอให้เข้าไปดูลูกได้ก็พยายามดูว่าเค้าปกติมั๊ย ครบทุกประการหรือเปล่า ซึ่งน้องก็ปกติดี เท่านี้ผมก็รู้สึกโล่งใจแล้วครับ เย็นวันนั้นหมอให้อุ้มลูกเป็นครั้งแรก รู้สึกตื่นเต้นมาก เค้าน่าชังจริงๆ เรียกได้ว่าผมหลงรักผู้หญิงคนนี้แบบหัวปักหัวปำเลยทีเดียวครับ

Read More

ตรวจครรภ์ครั้งที่ห้า เหตุการณ์ปกติและเตรียมตรวจเบาหวาน

วันนี้คุณหมอนัดมาตรวจครรภ์ครั้งที่ 5 แล้วครับ หลังจากครั้งที่แล้วรู้แล้วว่าลูกน้อยของพ่อกับแม่เป็นเพศอะไร วันนี้ก็มาตรวจตามนัดปกติครับ ผลออกมาก็ปกติดี ไม่มีปัญหาอะไร และฉีดยาบาดทะยัก คอตีบ เข็มที่สอง แล้วก็นัดมาตรวจครั้งหน้า ซึ่งการตรวจครั้งหน้านี้จะเป็นการตรวจเบาหวานขณะตั้งครรภ์ เพราะภรรยาของผมมีโอกาสเป็นเบาหวานขณะตั้งครรภ์ได้ เนื่องจากคุณแม่ของภรรยาผมเป็นเบาหวาน ทำให้มีโอกาสที่จะเป็นได้ คุณหมอแจ้งว่าครั้งต่อไปที่จะมาตรวจเบาหวานควรมาแต่เช้า งดน้ำและอาหารหลังเที่ยงคืน และจะมีการเจาะเลือดสี่ครั้ง แต่ละครั้งห่างกัน 1 ชั่วโมง ซึ่งก็หวังว่าผลตรวจจะออกมาให้ทางที่ดีนะครับ แล้วพบกันครั้งหน้าครับ

Read More

ตรวจครรภ์ครั้งที่สี่ สวัสดีลูกรักของพ่อ-แม่

วันที่ 7 เม.ย. 2558 ตรวจครรภ์ครั้งนี้ค่อนข้างห่างจากครั้งล่าสุด เพราะคุณแม่ต้องทำงานทุกวัน และวันเสาร์-อาทิตย์ก็ต้องไปเรียนอีกด้วย ก็เลยต้องเลื่อนนัดมาถึงวันที่ 7 เม.ย. ครับ มาตรวจครรภ์ครั้งนี้ ค่อนข้างไม่มีความวิตกกังวลอะไร แต่มีความคาดหวังเล็กๆ ว่าคุณหมออาจจะอัลตร้าซาวด์เพื่อดูว่าลูกเป็นชายหรือหญิง เพราะนับถึงวันนี้อายุครรภ์ก็เกือบที่จะครบ 5 เดือนแล้ว และก็เป็นตามคาดครับ คุณหมอบอกว่าน่าจะรู้แล้วว่าลูกเป็นชายหรือหญิง คุณหมอเลยขอทำอัลตร้าซาวด์ทันทีครับ จากการอัลตร้าซาวด์คุณหมอก็พยายามให้ดูอวัยวะต่างๆ ของลูก อันนี้คือสมอง คือแขน ขา หัวใจมีครบ 4 ห้อง ต่างๆ นานา ให้เห็นว่าลูกกำลังดิ้น กำลังเคลื่อนไหว และคุณหมอก็ให้สังเกตส่วนที่น่าจะเป็นอวัยวะเพศครับ (ขอไม่บอกนะครับว่าเป็นชายหรือหญิง 55) แต่ครั้งนี้คุณหมอบอกว่าลูกน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ไปหน่อย คุณแม่ควรทานอาหารให้มากขึ้น ทานเนื้อ นม ไข่มากๆ พักผ่อนให้เยอะขึ้นมากกว่าเดิมครับ ครั้งนี้ใช้เวลาในการตรวจไม่นานครับ แต่ภาระกิจหลังจากนี้คือต้องดูแลคุณภรรยาให้ทานอาหาร เนื้อ นม ไข่เยอะขึ้น และพักผ่อนให้มากๆ มากขึ้นกว่าเดิม โดยมีข้ออ้างคือ “เพื่อลูก” ครับ 🙂

Read More

ตรวจครรภ์ครั้งที่สาม ฟังผลเลือดสามี

วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2558 ก็มาถึง เป็นวันที่คุณหมอนัดตรวจครรภ์ครั้งที่สามครับ และผมกับภรรยาก็ตั้งใจมาฟังผลการตรวจเลือดของผมเองว่าเป็นปกติหรือไม่ ซึ่งผลก็ออกมาว่าเลือดผมปกติดี ไม่มีโรคโลหิตจากแต่อย่างใดครับ ในการตรวจครั้งนี้คุณหมอใช้เวลาไม่นาน สอบถามปัญหาการดำเนินชีวิตทั่วไป ซึ่งในช่วงนี้ภรรยาผมหายแพ้ท้องแล้วครับ ในช่วงแรกผมอาจจะลืมบอกไปว่า ภรรยาผมแพ้ท้องซึ่งผมคิดว่าแพ้ท้องหนักพอสมควร เพราะมีอาการอ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย และอาเจียรในช่วงบ่ายถึงค่ำของทุกวันเลย อาหารที่เคยทานได้มากๆ ก็ทานแทบไม่ได้เลย ซึ่งตอนนี้ก็รู้สึกสงสารและเป็นห่วงภรรยาเป็นอย่างมาก แต่พอครบเดือนที่สาม และในวันนี้ก็มีอายุครรภ์ประมาณ 14 สัปดาห์กว่าๆ แล้ว อาการแพ้ท้องก็แทบจะไม่เห็นให้มีแล้ว สามารถทานอาหารได้เกือบเยอะเหมือนปกติแล้วครับ จากการตรวจ หมอบอกว่ามดลูกได้ลอยขึ้นมาแล้วครับ ซึ่งก็ถือได้ว่าเป็นปกติดีครับ และก็นัดมาตรวจครั้งต่อไปในวันที่ 7 เมษายน 2558 หรืออีกหนึ่งเดือน ที่ต้องเลื่อนไปไกลก็เพราะช่วงปลายเดือนมีนาคม ภรรยาติดงานที่บริษัทค่อนข้างมากด้วยครับ ทำให้การนัดครั้งต่อไปต้องเลื่อนไปค่อนข้างนานทีเดียว

Read More
Back To Top