แข่งขันหุ่นยนต์ First Lego League 2016

การแข่งขันหุ่นยนต์ First Lego League 2016  ในระหว่างวันที่ 8-9 เมษายน พ.ศ. 2560 ณ หอประชุม อาคารอเนกประสงค์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ซึ่งเป็นการลงสนามแข่งขันหุ่นยนต์ Lego แบบจริงๆจังๆ หลังจากได้อุปกรณ์และซุ่มซ้อมมาซักพักหนึ่งครับ เด็กๆทุกคนที่มาร่วมแข่งขันมีความตั้งใจดีมาก และรายการนี้ First Lego League ถือว่าเป็นรายการที่สร้างพลัง สร้างแรงใจให้นักเรียนเป็นอย่างมาก ก็เพราะกรรมการทุกคนมองผลงานนักเรียนในมุมบวกและให้กำลังใจเสริมแรงกันเสมอ อีกทั้งนักเรียนแต่ละโรงเรียนที่มาแข่งขันก็แสดงถึงความมีศักยภาพโดยไม่ได้เน้นแค่ผลแพ้ชนะเพียงอย่างเดียว แต่ยังช่วยกันสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างกันอีกด้วย สำหรับรายการนี้เราก็ได้รางวัล รองชนะเลิศอันดับหนึ่ง ประเภท MENTOR Award และมีคะแนนรวมการแข่งขันปฏิบัติภารกิจอยู่ในอันดับที่ 7 จากทั้งหมด 42 ทีม ครับ ซึ่งในฐานะครูที่ดูแลฝึกซ้อมและเข้าแข่งขันในครั้งแรก ได้ผลเท่านี้ก็ถือว่าดีมากๆ แล้วครับ โดยเฉพาะการทำภารกิจที่ถือว่าค่อนข้างยากและมีโรงเรียนเก่งๆ กันทั้งนั้น ประสบการณ์สำคัญนี้ก็จะสะสมเก็บไว้และพวกเราก็จะส่งต่อไปยังรุ่นต่อๆไป ครับ [Best_Wordpress_Gallery id=”7″ gal_title=”First Lego League 2016″]

Read More

Suankularb Olympiad of Informations 2017: SKOI

SKOI เป็นการแข่งขันการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ที่จัดโดยโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ซึ่งปีนี้ โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย รังสิต เราได้ส่งนักเรียนเข้าร่วมการแข่่งขันเป็นครั้งแรกด้วยครับ

Read More

การวางเป้าหมายในชีวิตสำคัญแค่ไหน?

ครั้งก่อนพูดถึงการนั่งหน้าห้อง การพยายามที่จะผลักดันตัวเองให้อยู่แถวหน้า และความกล้าที่จะเผชิญกับความท้าทาย สิ่งเหล้านี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน? มันไม่ใช่แค่ความต้องการเป็นที่หนึ่ง แต่มันคือการสะสมความรู้และประสบการณ์ที่จะก้าวไปสู่จุดหมายต่างหาก นั่นคือการที่ใครสักคนจะพยายามฝึกฝนตัวเอง หรือพยายามที่จะใฝ่เรียนรู้ พยายามที่จะนั่งหน้าห้องเสมอ นั่นเป็นเพราะส่วนหนึ่งคนเหล่านั้นมีเป้าหมายในชีวิตที่แน่นอน มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดมีการวิจัยติดตามสำรวจคนกลุ่มหนึ่ง โดยสำรวจคน 600 คน พบว่า 27% ของผู้ตอบไม่มีเป้าหมายในชีวิต 60% มีเป้าหมายที่คลุมเครือ 10% มีเป้าหมายระยะสั้นที่ชัดเจน และ 3% มีเป้าหมายระยะยาวที่ชัดเจน ผ่านไป 20 ปี พบว่าคน 3% นั้นทุ่มเทเวลาและความพยายามไปในเรื่องๆ เดียว จนพวกเค้าประสบความสำเร็จมากในวงสังคม ส่วนคน 10% ส่วนใหญ่อยู่ระดับกลางของสังคม เค้ามุ่งมั่นตามเป้าหมายระยะสั้นที่กำหนดไว้ และพบว่าคนกลุ่มนี้เป็นพวกแพทย์ ทนายความ วิศวะ ผู้บริหารระดับสูง ฯลฯ และแน่นอนรองลงมาคือคนกลุ่ม 60% และ 27% ตามลำดับครับ คนกลุ่มสุดท้ายนี้คือกลุ่มคนที่ส่วนใหญ่จะตกงาน บ่นว่าผู้อื่น บ่นว่าสังคม และทุกอย่างบนโลกนี้ สรุปใจความที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้ก็คือ หากเรามีเป้าหมายที่ชัดเจน และลงมือปฏิบัติ ฝึกฝน มุ่งมั่นอยู่กับมันตลอดเวลา…

Read More

เริ่มต้นเป็นที่หนึ่ง…ด้วยการนั่งหน้าห้อง

“ฮาร์ดวาร์ด มหาวิทยาลัยที่ดีแห่งหนึ่งของโลก” เป็นหนังสือดีอีกเล่มหนึ่งที่อ่านแล้วรู้สึกว่าได้รับประโยชน์และแนวคิดที่ดีที่จะนำไปสอนนักเรียนได้มากมายจริงๆ รวมถึงเรื่องราวที่อยากจะสรุปให้ฟังคร่าวๆ ต่อไปนี้ด้วยครับ มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อว่า “มาร์กาเร็ต” เมื่อครั้งยังเด็กเธอมักจะถูกพ่ออบรมสั่งสอนให้มีความพยายาม ต้องนั่งแถวแรก ต้องอยู่หน้าคนอื่นๆ เสมอ แม้แต่ขึ้นรถเมย์ก็ยังต้องนั่งแถวแรก และพ่อจะไม่ยอมให้เธอพูดว่า “ฉันทำไม่ได้” แม้แต่ครั้งเดียว การปลูกฝังของพ่อแบบนั้นอยู่ตลอดเวลา ทำให้มาร์กาเร็ตเป็นเด็กที่มีความมุ่งมั่นสูง แม้เจออุปสรรคเธอก็ไม่เคยยอมแพ้ ด้วยคำมั่นที่ฝังในใจที่ว่า “จะนั่งแถวแรกตลอดไป” เธอเรียนในมหาวิทยาลัยโดยได้ผลการเรียนที่ยอดเยี่ยม และมีความสามารถหลากหลายทั้งด้านดนตรี และศิลปะ ผลจากความพยายามนี้ทำให้เธอกลายเป็นนักการเมืองที่โด่งดังบนเกาะอังกฤษ และเป็นนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของอังกฤษ และได้รับยกย่องจากเวทีโลกว่า “หญิงเหล็ก” เธอคือ “มาร์กาเร็ต แทตเชอร์” Ref// Harvard’s 4:30 A.M. —————————————————————————————————————— การนั่งแถวแรกๆ ดีอย่างไร? แน่นอนการนั่งแถวแรกก็ต้องโดดเด่นแน่นอน ครูมักจะเห็นหรือถามหรือจำคนกลุ่มนี้ได้ก่อน หรือแสดงให้เห็นว่าเราตั้งใจจริง แม้ไม่เก่ง ไม่รู้ การนั่งแถวแรกก็จะได้รับการถามหรือการต้องเตรียมตัว ตั้งใจที่จะเรียนรู้ ตอบคำถาม ซึ่งเป็นการฝึกตัวเองให้มีสมาธิและตั้งใจเรียนมากขึ้น สิ่งที่ตามมาคือความรู้ และที่สำคัญก็คือความมั่นใจในตนเอง ความกล้าที่จะแสดงออก และความทะเยอทะยานที่จะฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อให้บรรลุสู่เป้าหมายที่ตั้งใว้นั่นเอง ดังนั้น ตั้งแต่วันนี้ไป เริ่มมานั่งเรียนแถวแรกกันได้แล้วนะครับ

Read More

พาอันนาเที่ยวดรีมเวิลด์

สัปดาห์นี้รับน้องอันนามาอยู่ที่บ้านปทุมธานี อันนามีอาการตัวร้อน ไม่สบาย ไอนิดหน่อยในวันเสาร์ แต่พอวันอาทิตย์อาการดีขึ้น ก็เลยพาไปเที่ยวดรีมเวิลด์ซะหน่อย แต่กว่าจะออกจากบ้านก็บ่ายสองโมงกว่าๆ เพราะจะรอให้อันนานอนหลับพักผ่อนซักรอบหนึ่ง แต่ก็หลับไปได้แปปเดียวแล้วก็ตื่นเพราะอวกออกมาก ก็เลยพาอันนาอาบน้ำแล้วก็แต่งตัว ออกจากบ้านไปดูบรรยากาศข้างนอกบ้าง ไปเที่ยวรอบนี้อันนาซึมๆ นิดนึง อาจจะด้วยไม่ค่อยสบายตัว ตื่นเต้นด้วยที่ได้เจออะไรแปลกๆ ไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ ไปถึงก็ประมาณบ่ายสามโมง เดินไปเข้าบ้านยักษ์ แล้วก็มารอดูขบวนพาเหรดครับ น้องตื่นเต้นนิดหน่อย บางครั้งก็กลัวตัวการ์ตูนที่เดินผ่านมา พอขบวนพาเหรดจบ ก็ไปขึ้นรถไฟกัน จากนั้นก็เดินๆๆๆ ไปเรื่อยๆ พาไปถ่ายรูปที่ดินแดนเทพนิยาย  แล้วก็พาเล่นอันที่พอจะเล่นได้ครับ ก็เลยไปเล่นรถโมโนเรล เดินไป ดูไป เล่นไป พ่อก็เหนื่อยเพราะต้องอุ้มอันนาตลอด แม่ก็เหนื่อยเพราะต้องถืมร่มตาม อันนาก็รู้สึกเหมือนจะเพลียมาก ก็เลยกลับกัน ขับรถออกมาได้ซักพักอันนาก็หลับเลย สงสัยจะง่วงและเพลียมากจริงๆ เอาไว้รอบหน้าอันนาหายดี พ่อกับแม่ค่อยมาพาเที่ยวใหม่นะครับ

Read More
Back To Top