![](https://www.nattapon.com/wp-content/uploads/2017/02/harvard.jpg)
การวางเป้าหมายในชีวิตสำคัญแค่ไหน?
ครั้งก่อนพูดถึงการนั่งหน้าห้อง การพยายามที่จะผลักดันตัวเองให้อยู่แถวหน้า และความกล้าที่จะเผชิญกับความท้าทาย สิ่งเหล้านี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน? มันไม่ใช่แค่ความต้องการเป็นที่หนึ่ง แต่มันคือการสะสมความรู้และประสบการณ์ที่จะก้าวไปสู่จุดหมายต่างหาก นั่นคือการที่ใครสักคนจะพยายามฝึกฝนตัวเอง หรือพยายามที่จะใฝ่เรียนรู้ พยายามที่จะนั่งหน้าห้องเสมอ นั่นเป็นเพราะส่วนหนึ่งคนเหล่านั้นมีเป้าหมายในชีวิตที่แน่นอน มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดมีการวิจัยติดตามสำรวจคนกลุ่มหนึ่ง โดยสำรวจคน 600 คน พบว่า 27% ของผู้ตอบไม่มีเป้าหมายในชีวิต 60% มีเป้าหมายที่คลุมเครือ 10% มีเป้าหมายระยะสั้นที่ชัดเจน และ 3% มีเป้าหมายระยะยาวที่ชัดเจน ผ่านไป 20 ปี…
![](https://www.nattapon.com/wp-content/uploads/2017/02/harvard.jpg)
เริ่มต้นเป็นที่หนึ่ง…ด้วยการนั่งหน้าห้อง
“ฮาร์ดวาร์ด มหาวิทยาลัยที่ดีแห่งหนึ่งของโลก” เป็นหนังสือดีอีกเล่มหนึ่งที่อ่านแล้วรู้สึกว่าได้รับประโยชน์และแนวคิดที่ดีที่จะนำไปสอนนักเรียนได้มากมายจริงๆ รวมถึงเรื่องราวที่อยากจะสรุปให้ฟังคร่าวๆ ต่อไปนี้ด้วยครับ มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอชื่อว่า “มาร์กาเร็ต” เมื่อครั้งยังเด็กเธอมักจะถูกพ่ออบรมสั่งสอนให้มีความพยายาม ต้องนั่งแถวแรก ต้องอยู่หน้าคนอื่นๆ เสมอ แม้แต่ขึ้นรถเมย์ก็ยังต้องนั่งแถวแรก และพ่อจะไม่ยอมให้เธอพูดว่า “ฉันทำไม่ได้” แม้แต่ครั้งเดียว การปลูกฝังของพ่อแบบนั้นอยู่ตลอดเวลา ทำให้มาร์กาเร็ตเป็นเด็กที่มีความมุ่งมั่นสูง แม้เจออุปสรรคเธอก็ไม่เคยยอมแพ้ ด้วยคำมั่นที่ฝังในใจที่ว่า “จะนั่งแถวแรกตลอดไป” เธอเรียนในมหาวิทยาลัยโดยได้ผลการเรียนที่ยอดเยี่ยม และมีความสามารถหลากหลายทั้งด้านดนตรี และศิลปะ ผลจากความพยายามนี้ทำให้เธอกลายเป็นนักการเมืองที่โด่งดังบนเกาะอังกฤษ และเป็นนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของอังกฤษ และได้รับยกย่องจากเวทีโลกว่า…
![](https://www.nattapon.com/wp-content/uploads/2017/02/2017-02-12-15.07.21.jpg)
พาอันนาเที่ยวดรีมเวิลด์
สัปดาห์นี้รับน้องอันนามาอยู่ที่บ้านปทุมธานี อันนามีอาการตัวร้อน ไม่สบาย ไอนิดหน่อยในวันเสาร์ แต่พอวันอาทิตย์อาการดีขึ้น ก็เลยพาไปเที่ยวดรีมเวิลด์ซะหน่อย แต่กว่าจะออกจากบ้านก็บ่ายสองโมงกว่าๆ เพราะจะรอให้อันนานอนหลับพักผ่อนซักรอบหนึ่ง แต่ก็หลับไปได้แปปเดียวแล้วก็ตื่นเพราะอวกออกมาก ก็เลยพาอันนาอาบน้ำแล้วก็แต่งตัว ออกจากบ้านไปดูบรรยากาศข้างนอกบ้าง ไปเที่ยวรอบนี้อันนาซึมๆ นิดนึง อาจจะด้วยไม่ค่อยสบายตัว ตื่นเต้นด้วยที่ได้เจออะไรแปลกๆ ไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ ไปถึงก็ประมาณบ่ายสามโมง เดินไปเข้าบ้านยักษ์ แล้วก็มารอดูขบวนพาเหรดครับ น้องตื่นเต้นนิดหน่อย บางครั้งก็กลัวตัวการ์ตูนที่เดินผ่านมา พอขบวนพาเหรดจบ ก็ไปขึ้นรถไฟกัน จากนั้นก็เดินๆๆๆ ไปเรื่อยๆ พาไปถ่ายรูปที่ดินแดนเทพนิยาย แล้วก็พาเล่นอันที่พอจะเล่นได้ครับ…