วันนี้ (2 ธันวาคม 2558) อันนาอายุครบ 3 เดือนแล้วครับ
เดือนที่ผ่านมานี้ มีเหตุการณ์ที่สำคัญที่เกิดขึ้นกับชีวิตผมอย่างนึงก็คือการต้องเข้ารับการผ่าตัดใหญ่ เป็นการผ่าตัดเอาลำไส้ที่มีปัญหาออกครับ ใจนึงก็กลัว ใจนึงก็คิดถึงอันนา เป็นห่วงอันนาเหลือเกิน
แต่ก็ได้คุณแม่อันนามาช่วยเฝ้าแล้วก็ดูแลคุณพ่อ ส่วนอันนาก็อยู่กับคุณย่าที่บ้าน สำหรับสิ่งที่เบื่อที่สุดก็คงเป็นการต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาล กินอาหารเหลว อาหารอ่อนๆ แล้วก็คิดถึงอันนา คิดถึงทุกคนที่อยู่ทางบ้านครับ
ผลการผ่าตัดก็ผ่านไปด้วยดี ก้อนเนื้อที่ตรวจพบก็ไม่อันตรายครับ
การที่ผ่านเหตุการณ์นี้มาได้ ก็ต้องขอบคุณพ่อ แม่ ฝน น้อง ยาย พ่อกับแม่ของฝน และทุกๆ คน รวมทั้งเพื่อนร่วมงาน ที่เป็นกำลังใจให้กันมาตลอดครับ
วันที่ได้กลับบ้าน คือวันที่ดีใจที่สุด ที่จะได้พบอันนาอีกครั้ง เวลาสัปดาห์กว่าที่โรงพยาบาล มันก็เหมือนอยู่นานเป็นปีเลยล่ะครับ
ส่องกระจกดูตัวเอง ผอมแห้งแรงน้อยมาก ผอมลงเป็นรวดเร็วและรุนแรง จนดูกระจกก็แทบจำตัวเองไม่ได้เลย
หลังจากกลับมาอยู่บ้านก็มีคณะครูจากเตรียมพัฒน์ฯ มาเยี่ยมกันครับ ต้องขอขอบคุณมิตรภาพที่ดีแบบนี้อีกครั้งครับ
