ธรรมะ : ความจริงของชีวิต
หลังจากที่เข้ารับการอบรมตามโครงการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมของผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษาของครุสภามา 3 วัน ก็ทำให้คนอย่างผมรู้ซึ้งในรสพระธรรมขึ้นมาอีกนิดหนึ่ง จากการที่คิดว่าการสร้างบุญกุศลสามารถทำได้จากการให้ การบริจาค การเข้าวัดทำบุญ ก็ได้ความรู้ว่าการทำบุญยังมีวิธีอื่นอีกมากมายที่ไม่ใช่วิธีการข้างต้น หลังจากเข้าวัดอบรมจิตใจ ก็ทำให้คิดได้ว่าหลักธรรมทางพระพระพุุทธศาสนาของเรานี้มีมากมาย ซึ่งล้วนแล้วแต่มีคุณค่า มีประโยชน์ อีกทั้งยังสามารถนำไปใช้ได้จริงกับการเรียน การทำงาน รวมทั้งการดำรงชีวิตในปัจจุบัน พอออกจากวัดมาครั้งนี้ก็เลยคิดว่าจะทำหลักธรรมคำสอนที่ได้รับการอบรมมาเขียนไว้ใน blog ของเราเอง เขียนไปเรื่อยๆ ครั้งละเรื่องๆ ก็ยังดี อย่างน้อยก็ถือได้ว่าเราได้เผยแพร่และสืบทอดศาสนา ได้เผยแพร่ธรรมะให้กับสังคมออนไลน์ได้บ้าง ทั้งนี้วันนี้ขอเริ่มด้วยเรื่องพื้นฐานก่อนเลยแล้วกัน ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับความจริงของชีวิตครับ คำว่า “ชีวิต” ในทางพระพุทธศาสนาอธิบายไว้ว่า ชีว คือ อัตตาที่ทำสัตว์ให้เป็นอยู่ มีอยู่ในโลกนี้เท่านั้น ล่วงลับไปแล้วก็พินาศไป ปริส คือ อัตตาที่ยังความอยากของสิ่งที่อาศัยตนให้บริบูรณ์ อตฺต คือ ตัวตนที่ทำให้สัตว์เป็นไปอย่างต่อเนื่อง พระพุทธศาสนาอธิบายสิ่งทั้งหลายในรูปของส่วนประกอบต่างๆ ที่มาประชุมกันแล้ว ตัวตนที่แท้จริงของสิ่งทั้งหลายไม่ปรากฏ เมื่อแยกออกแล้วจะไม่มีตัวตนแท้จริง ในที่นี้ จะแสดงส่วนประกอบที่เป็นรูปลักษณ์ขันธ์ 5 เรียกเป็น